Zrozumienie typu osobowości

Isabel Briggs Myers i Peter B. Myers

Nicholas Brealey Publishing, 1995

Pierwsze wydanie: 1980

Isabel Briggs Myers, która nie miała wykształcenia psychologicznego, otworzyła nowe możliwości, gdy zastosowała typy psychologiczne Carla Gustava Junga do zdrowych osób. Napisała, że każda osoba ma unikalne wrodzone dary, co sprawia, że interakcje międzyludzkie są wyjątkowe i stanowią wyzwanie. Ten klasyczny podręcznik – choć powtarzalny, naukowy i pełen technicznych tabel – może pomóc ci zrozumieć, jak radzić sobie z typami osobowości, które różnią się od twoich własnych. Briggs Myers (we współpracy ze swoim synem, Peterem B. Myersem, który napisał przedmowę) opracowała ten tekst jako rozwinięcie wskaźnika typu Myers-Briggs, który stworzyła wraz z matką, Katherine Cook Briggs, aby pomóc kobietom w znalezieniu pracy, gdy II wojna światowa pozbawiła większość zdolnych do pracy mężczyzn siły roboczej w USA. Większość zawartych w niej informacji jest trwale przydatna, choć rozdział poświęcony małżeństwu wydaje się być osadzony w dawnych czasach. getAbstract poleca tę książkę ze względu na zawarte w niej spostrzeżenia i lekcje komunikacji; może ona pomóc czytelnikom lepiej zrozumieć siebie, swoich szefów, pracowników i bliskich.

Tłumaczenie maszynowe opracowane na wyjazdy integracyjne, może zawierać nieścisłości i błędy językowe

Korzyści

• Wskaźnik typu Myers-Briggs pomaga zidentyfikować różne typy osobowości.
• Ludzie zachowują się inaczej, ponieważ ich umysły funkcjonują inaczej. Inni mogą nie myśleć tak jak Ty lub nie wyznawać Twoich wartości, ponieważ poszczególne osoby „postrzegają” i „oceniają” w unikalny sposób.
• Typ osobowości wpływa na styl pracy i uczenia się oraz może kształtować relacje międzyludzkie. Możesz lepiej funkcjonować z innymi, jeśli zrozumiesz ich typy orientacji.
• Ludzie postrzegają za pomocą zmysłów fizycznych lub instynktu. Oceniają, polegając na tym, co obserwują lub ufając swoim emocjom.
• Te style osądzania i postrzegania łączą się, kształtując cztery typy osobowości: wyczuwanie plus myślenie lub odczuwanie oraz intuicja plus myślenie lub odczuwanie.
• Jednostki zazwyczaj wybierają pomiędzy czterema przeciwstawnymi parami sposobów działania i myślenia:
• Mogą być „powściągliwymi” introwertykami lub „pewnymi siebie” ekstrawertykami.
• Mogą być tradycyjnymi, rozważnymi typami wyczuwającymi lub szybkimi, pionierskimi typami intuicyjnymi.
• Mogą być zorientowanymi na pomysły typami myślącymi lub emocjonalnymi typami odczuwającymi. Mogą też być typami osądzającymi, które szybko formułują opinie lub typami spostrzegawczymi, które czekają i obserwują.
• Możesz pracować lepiej, jeśli twoja kariera jest zgodna z twoimi stylami postrzegania i osądzania.

Podsumowanie

• „Uporządkowany powód różnic w osobowości”
• Ludzie zachowują się inaczej w podobnych sytuacjach, ponieważ „postrzegają” i „oceniają” wydarzenia na dwa unikalne sposoby:

• „Dwa sposoby postrzegania” – Według pionierskiego psychoanalityka Carla Gustava Junga, ludzie postrzegają otaczające ich wydarzenia na dwa sposoby: wykorzystując swoje fizyczne zdolności widzenia, wąchania, dotykania, smakowania i słyszenia lub wykorzystując mniej konkretne przeczucia lub intuicję.
• „Dwa sposoby oceniania” – Po tym, jak postrzegasz sytuację, oceniasz to, co zaobserwowałeś. Rozważasz to na jeden z dwóch sposobów: Rozważasz wydarzenie logicznie lub oceniasz je za pomocą swoich uczuć. Dzieci szybko uczą się, że jedno podejście ma dla nich więcej sensu niż drugie. Ten wybór wpływa na ich dorosłe osobowości. Dzieci, które oceniają rzeczy logicznie, mają tendencję do doskonalenia się w faktach i pomysłach jako dorośli. Ci, którzy zwracają większą uwagę na to, co czują, dorastają z darem do relacji. W miarę dojrzewania sposób, w jaki postrzegasz rzeczy i decydujesz, co z nimi zrobić, wpływa na rozwój twojej osobowości.
• „Połączenie percepcji i osądu”
• Sposób, w jaki ludzie działają, opiera się na ich spersonalizowanej ocenie oraz połączeniu percepcji i osądu. W miarę dojrzewania stają się bardziej biegli w używaniu swojego dominującego stylu percepcji. Rozpoznanie „preferowanego przez daną osobę sposobu postrzegania i osądzania” jest łatwiejsze niż odkrycie „który z tych dwóch stylów jest… dominujący”. Ludzie rezerwują swój mniej dominujący styl – czyli „pomocniczy” – dla kwestii, które uważają za mniej istotne. Na przykład, jeśli dominującym procesem jest postrzeganie, procesem pomocniczym jest ocenianie. Proces pomocniczy zapewnia równowagę, umożliwiając poruszanie się między osądzaniem a postrzeganiem oraz między momentami bycia ekstrawertykiem lub introwertykiem. Oceniając osobowość, zwróć uwagę na wpływ czyjegoś stylu pomocniczego. Bez niego introwertycy nie mieliby zdolności ekstrawertycznych; byliby „niezdolni do komunikowania się, wykorzystywania swoich spostrzeżeń lub wywierania jakiegokolwiek wpływu na świat zewnętrzny”. Odwrotna sytuacja również jest prawdziwa.

• „Każdy z nas ma zestaw darów, zestaw narzędzi mentalnych, których używamy i po które sięgamy w codziennym życiu”.
• To, co myślisz lub czujesz na temat czegoś, jest niezależne od tego, jak to postrzegasz. Podejście Myers-Briggs kategoryzuje dwa style postrzegania i dwa style oceniania na cztery kombinacje. Każda kombinacja wpływa na inny rodzaj osobowości z unikalnymi „zainteresowaniami, wartościami, potrzebami, nawykami umysłu i cechami powierzchniowymi”. Style postrzegania i oceniania to:

• „Odczuwanie plus myślenie” – „ludzie ST” wykorzystują swoje zmysły do uchwycenia tego, co jest wokół nich i używają myślenia jako narzędzia osądu. Zajmują się faktami, które weryfikują ich zmysły – „widzenie, słyszenie, dotykanie, liczenie, ważenie, mierzenie”. Osoba ST jest „praktyczna i rzeczowa”. Wiele z nich zajmuje się „ekonomią, prawem, chirurgią, biznesem, księgowością, produkcją oraz obsługą maszyn i materiałów”.
• „Wyczuwanie plus odczuwanie” – „ludzie SF” wykorzystują swoje zmysły do postrzegania otoczenia, ale polegają na swoich uczuciach przy dokonywaniu osądów. Wyciągają wnioski na podstawie swoich odczuć, a nie racjonalnych dowodów. Rozwijają się w obszarach, w których mogą nawiązywać ciepłe kontakty z innymi. Wielu z nich wybiera „pediatrię, pielęgniarstwo, nauczanie (zwłaszcza podstawowe), pracę społeczną, sprzedaż… namacalność i pracę z uśmiechem”.
• „Intuicja plus wyczucie” – „ludzie NF” dzielą mocne strony osób SF w relacjach, ale do podejmowania decyzji używają raczej intuicji niż zmysłów. Bagatelizują bieżące okoliczności i „skupiają się na możliwościach”. Interesują ich nadchodzące projekty i kreatywne myślenie. Mają tendencję do „nauczania (szczególnie w college’ach i szkołach średnich), głoszenia kazań, reklamy, sprzedaży wartości niematerialnych, doradztwa, psychologii klinicznej, psychiatrii, pisarstwa i większości dziedzin badań”.
• „Intuicja plus myślenie” – „osoby NT” rozważają różne możliwości i podejmują decyzje przy użyciu „bezosobowej analizy”. Wielu z nich zajmuje się „informatyką, matematyką, bardziej złożonymi dziedzinami finansów” lub „dziedzinami technicznymi”.
• Cztery preferencje
• Każda unikalna osobowość łączy w sobie cztery preferencje; każdy zestaw „jest rozwidleniem na drodze rozwoju człowieka i określa, do której z dwóch kontrastujących form doskonałości dana osoba będzie dążyć”:

• Ekstrawertycy kontra introwertycy: Preferencja EI
• To, jak bardzo ludzie są przyciągani do „swoich zewnętrznych i wewnętrznych światów”, jest dodatkowym czynnikiem wpływającym na to, jak postrzegają i oceniają; jest to preferencja EI. Ekstrawertycy są „myślicielami po fakcie”. Muszą doświadczyć życia, zanim będą mogli je zrozumieć. Są „zrelaksowani i pewni siebie” i łatwo wkraczają w nowe przygody. Dzielą się swoimi uczuciami, gdy napotykają nowe rzeczy. Lubią wydawać pieniądze na siebie i czerpać więcej z życia, a także mają tendencję do wykazywania „intelektualnej powierzchowności”. Ekstrawertycy chcą wiedzieć, co myślą o nich inni. Zygmunt Freud, Karol Darwin, Theodore Roosevelt i Franklin D. Roosevelt byli ekstrawertykami.

• „Nasz unikalny zestaw tych preferencji… daje nam naszą odrębną osobowość”.
• Introwertycy muszą zrozumieć sytuację, zanim się do niej przyłączą. Są „powściągliwi i pytający”. Często nieśmiali, introwertycy czują się bardziej komfortowo z ideami niż z ludźmi. Pod koniec I wojny światowej prezydent USA Woodrow Wilson, introwertyk, był tak zachwycony swoją koncepcją Ligi Narodów, że nie zdawał sobie sprawy z tego, jak niewielkie poparcie miała ona w kraju. Zachowanie introwertyków zastanawia większość ekstrawertyków. Introwertycy nie potrzebują wspierających komentarzy. Podobnie jak większość pionierów, mogą pilnie pracować nad zadaniem bez pozytywnych informacji zwrotnych, o ile wierzą w wartość swojego projektu. Carl Jung, Albert Einstein i Abraham Lincoln byli introwertykami.

• Typy odczuwające kontra typy intuicyjne: „Preferencja SN”
• Ci, którzy ufają swoim pięciu zmysłom w poszukiwaniu informacji, są mniej przekonani do tego, co mówią lub piszą inni. Ci, którzy zasiedlili kolonialną Amerykę, byli najwyraźniej intuicyjni, biorąc pod uwagę ich przekonania o „indywidualizmie”, „jankeskiej pomysłowości” i pojęciu „większego i lepszego”. Wrażliwcy częściej pozostawali w Anglii, gdzie mogli cieszyć się „zamiłowaniem do zwyczajów i tradycji” i uczestniczyć w „niespiesznym uzależnieniu od popołudniowej herbaty”.

• „Nie możemy… zakładać, że umysły innych ludzi działają na tych samych zasadach, co nasze własne”.
• Intuicyjne dzieci radzą sobie lepiej niż dzieci wyczuwające w testach IQ i testach zdolności szkolnych, ponieważ egzaminy te nagradzają szybkość, a intuicja jest szybkim procesem. Większość egzaminatorów pisze w języku intuicji – „słowo, metafora, symbol, wypowiedziane przez nieświadomość”. Osoby czujące muszą najpierw przekonwertować pytanie na swój język, który jest „wypowiadany przez zmysły”, a proces ten jest często czasochłonny.

• Typy myślenia kontra typy odczuwania: Preferencja TF
• Typy myślące pracują lepiej z rzeczami lub ideami. Typy uczuciowe, odwrotnie, pracują lepiej z ludźmi. Orientacja uczuciowa sprawdza się szczególnie dobrze podczas sprzedaży, głoszenia kazań, doradzania, nawiązywania kontaktów towarzyskich lub wychowywania rodziny. Preferencja myślenia i odczuwania jest jedyną, która wykazuje różnicę między płciami: Więcej kobiet niż mężczyzn jest typami uczuciowymi.

• Typy oceniające a typy postrzegające: Preferencja JP
• Osoby z preferencją osądzania chcą, aby wszystko było „wolą i decyzją”. Typy spostrzegawcze, z drugiej strony, postrzegają życie jako przygodę, której „należy doświadczyć i zrozumieć”. Typy oceniające chętnie oferują swoje wnioski i porady, takie jak dobrowolne wyrażanie opinii o kimś, kogo właśnie poznali. „Typy oceniające często decydują nie tylko o tym, co mają robić sami, ale także o tym, co mają robić inni”. Osoby spostrzegawcze są często przerażone tym, jak szybko osoby oceniające wyciągają wnioski. Osoby spostrzegawcze nie spieszą się z formułowaniem opinii. Ktoś, kto jest spostrzegawczy i intuicyjny, najpierw spróbuje dokładniej zrozumieć sytuację. Ktoś, kto jest spostrzegawczy i wyczuwa, spróbuje spojrzeć na problem ze wszystkich stron. Typ skrajnie oceniający ma wąskie horyzonty i widzi rzeczy tylko z jednego punktu widzenia.

• „Wykorzystanie przeciwieństw”
• Ludzie jednego typu rzadko doceniają dary innych typów. Ale indywidualne mocne strony równoważą się nawzajem; tam, gdzie jeden jest silny, drugi jest słaby i odwrotnie. Na przykład, typy intuicyjne mogą pomóc typom wyczuwającym śledzić ważne fakty. Typy odczuwające dobrze radzą sobie w pracy z typami myślącymi, ponieważ łatwiej zwalniają problematycznych pracowników, szybciej dostrzegają błędy i są lepszymi organizatorami. Kiedy dwie osoby osiągają impas w kwestii tego, jak postępować w danej sprawie, utkną w martwym punkcie – najprawdopodobniej dlatego, że są odmiennymi typami i nie mówią tym samym językiem. Praca ze swoimi słabszymi umiejętnościami może być wyzwaniem. Na przykład introwertycy analizują rzeczy szybciej niż ekstrawertycy. Jednak ekstrawertycy radzą sobie z problemami szybciej niż introwertycy, którzy potrzebują więcej czasu na rozważenie każdej sytuacji, ponieważ używają słabszej umiejętności.

• „Typ a małżeństwo”
• Problemy mogą pojawić się, jeśli jesteś w małżeństwie lub związku z osobą o innym typie osobowości. Można zminimalizować te różnice, wspólnie poszukując wglądu w obszary, w których się różnimy i starając się zrozumieć i szanować siebie nawzajem.

• „Typ a wczesne uczenie się”
• Sposób, w jaki dzieci integrują nowe informacje, rozwija się przed ukończeniem trzeciego roku życia. Kiedy dzieci uczą się nazwy koloru lub kształtu, zwracają większą uwagę na przedmioty, które pokazują te szczegóły i łatwiej je zapamiętują. Dzieci, które doceniają fakt, że „litery oznaczają dźwięki” chwytają to, co czytają. Związek między dźwiękami i symbolami jest zrozumiały dla „introwertyków z intuicją”. „Ekstrawertyczne dzieci z wyczuciem” używają niewielkiej intuicji i często mają tak duże problemy ze zrozumieniem symboli literowych, że stają się zniechęcone. Dzieci, które nie rozumieją znaczenia symboli – takich jak litery alfabetu – będą miały trudności w szkole. Dzieci intuicyjne i wrażliwe mają różne zainteresowania. Wrażliwe typy lubią wiedzieć, co się dzieje i jak to się dzieje. Intuicjoniści chcą wiedzieć, dlaczego coś się dzieje. Pytaj swoje dzieci o wszystko, co obserwują. Gdy zrozumieją jakąś zasadę, mogą zyskać na badaniu jej szerszego zastosowania.

• „Przeszkody w rozwoju typu”
• Kiedy jednostki dorastają ze swobodą postrzegania świata poprzez swoje naturalne style, cieszą się „emocjonalną satysfakcją i stabilnością”. Ci, którzy doświadczają przeszkód w dorastaniu zgodnie z naturą, mogą odkryć, że cieszą się mniejszą „zdolnością i szczęściem”. Dzieci wyobcowane ze swojego naturalnego stylu mogą stać się dorosłymi, którzy cierpią na „brak motywacji”. Czynniki, które mogą uniemożliwić ludziom rozwijanie ich naturalnych stylów osobowości, obejmują presję środowiskową, „brak wiary we własny typ”, „brak akceptacji w domu” i „brak możliwości”.

• „Kontynuacja z dowolnego miejsca”
• Wybierając zawód, rozważ karierę, która pozwoli ci w jak największym stopniu wykorzystać preferowane style percepcji i osądu. „Sukces w czymkolwiek wymaga zarówno percepcji, jak i osądu, i to w tej kolejności”. Musisz zrozumieć problem, zanim zdecydujesz, jak postąpić; postrzegaj, zanim osądzisz.

• „Każdy z nas powinien mieć możliwość poprawy jakości codziennego życia poprzez lepsze zrozumienie samego siebie”.
• Aby zidentyfikować każdy krok, staraj się angażować w problemy, gdy pojawiają się po raz pierwszy, są mniej ważne i niosą ze sobą mniej konsekwencji. Jeśli słyszysz padający deszcz, możesz pomyśleć: „Ależ mocno pada!”. Ten komentarz pokazuje percepcję. Jeśli następnie powiesz: „Lepiej sprawdzę, czy pada w środku!”, używasz osądu. Zastanów się, co wolisz – wyczuwanie czy intuicję, myślenie czy odczuwanie, introwersję czy ekstrawersję, osądzanie czy postrzeganie.

• „Albowiem jak mamy wiele członków w jednym ciele, a nie wszystkie członki mają ten sam urząd: Podobnie i my, będąc liczni, jesteśmy jednym ciałem (…). A każdy członkiem jednego drugiego. Mając tedy dary różne…” (Rzymian 12:4-98).
• Jeśli pracujesz w grupie, pomocne może okazać się określenie stylu osobowości każdego uczestnika. Na przykład typy myślące lubią kwestionować założenia. Są pierwszymi, którzy podkreślają słabe punkty każdej decyzji. Typy uczuciowe pragną harmonii. Starają się zaprowadzić pokój, gdy wybuchają konflikty. Zdecydowanie łatwiej jest dojść do porozumienia z grupą złożoną z podobnych stylów osobowości, ale heterogeniczna grupa ma większe szanse na osiągnięcie „szeroko zakrojonego” konsensusu.

O autorach

• Isabel Briggs Myers jest współtwórczynią Myers-Briggs Type Indicator, popularnego narzędzia do pomiaru osobowości. Jej syn, Peter B. Myers, bada rozwój i zastosowanie typów osobowości. Były dyrektor National Academy of Science, rozszerza zastosowanie narzędzia MBTI(R) na całym świecie.