Rasa, przywództwo i jak zdefiniować sukces
Michelle Moore
Nicholas Brealey Publishing, 2022
Michelle Moore nigdy nie spełniła swoich marzeń o zostaniu międzynarodową gwiazdą lekkoatletyki. Ale jako orędowniczka równości rasowej, integracji w miejscu pracy i świadomego przywództwa, osiągnęła status mistrzowski. Moore opowiada o swoich doświadczeniach z jawnymi i ukrytymi uprzedzeniami jako czarnoskóra kobieta mieszanej rasy dorastająca w Anglii. Odkryła, że sport wyrównał szanse i zaoferował lekcje odporności oraz drogę do sukcesu. Moore, obecnie uznana mówczyni publiczna, zajmuje się niszczycielskim wpływem rasizmu na populacje mniejszościowe. Jednak zamiast być pesymistką, elokwentnie dzieli się głęboko ludzkimi spostrzeżeniami, które pozwalają uchwycić szansę na ulepszony styl przywództwa i lepszy świat, w którym wszyscy wygrywają.
Artykuł przetłumaczony algorytmicznie z języka angielskiego (przepraszamy za niedoskonałości) jako materiał na nasze wyjazdy integracyjne.
Korzyści
- Michelle Moore dzieli się swoimi doświadczeniami związanymi z przywództwem, uciskiem i odpornością – od bieżni po salę konferencyjną.
- Przekształć porażki i rozczarowania w cenne lekcje życia dotyczące nastawienia i umiejętności biznesowych.
- Odkryj nową definicję przywództwa w biznesie, która rzuca wyzwanie utartym założeniom.
- Międzynarodowe legendy sportu, w tym Serena Williams, wykorzystały sportowy sukces, aby kierować swoimi strategiami życiowymi.
- Moore wyjaśnia, jak poruszać się w kwestiach tożsamości i nierówności, aby osiągnąć sukces.
- Świadomi liderzy muszą rozwijać swoje receptory empatii, aby zrozumieć doświadczenia uciskanych grup.
- Samoświadomość jest niezbędna i kluczowa, aby stanąć w prawdzie i osiągnąć swój pełny potencjał.
Podsumowanie
- Od bieżni po salę konferencyjną, Michelle Moore dzieli się swoimi doświadczeniami w zakresie przywództwa, ucisku i odporności.
- Michelle Moore, jedna z najbardziej wpływowych kobiet w dzisiejszym sporcie, zetknęła się z rasizmem w młodym wieku, dorastając w Wielkiej Brytanii jako córka białej angielskiej matki i czarnoskórego ojca z Gujany. Niektórzy biali członkowie rodziny unikali Moore i jej siostry bliźniaczki z powodu dziedzictwa ich ojca. Wspomina, że niektórzy sąsiedzi znęcali się nad jej matką na ulicy, ponieważ miała dzieci mieszanej rasy. Moore zawsze identyfikowała się jako czarnoskóra kobieta. Na pytanie „Skąd jesteś?”, odpowiada „Z południowego Londynu”, co wywołuje nieuniknioną odpowiedź „Nie, to znaczy skąd naprawdę jesteś?”. Moore interpretuje to w ten sposób, że ludzie chcą wiedzieć, „jak bardzo jesteś czarna?”.
- „W przeciwieństwie do tego, co niektórzy uważają za mieszane, moja tożsamość nigdy nie była wyborem; była i jest częścią mojego doświadczenia”.
- Moore odkryła, że sport jest wielkim wyrównywaczem; jej tożsamość nie miała znaczenia, gdy rywalizowała. Liczyła się tylko jej szybkość, siła i siła woli. Ona i jej siostra zaczęły biegać na bieżni, gdy miała 10 lat, trenując dwa razy w tygodniu z grupą czarnoskórych dzieci i kilkoma białymi dziećmi. Sport nauczył ją odporności w obliczu przeszkód kulturowych, społecznych i rodzinnych. Identyfikowała się z odnoszącymi sukcesy czarnoskórymi sportowcami, w tym Tessą Sanderson, pierwszą czarnoskórą kobietą z Wielkiej Brytanii, która zdobyła złoty medal olimpijski i mistrzynią tenisa Sereną Williams.
- Przekształciła porażki i rozczarowania w cenne lekcje życia dotyczące nastawienia i umiejętności biznesowych.
- Jako obiecująca biegaczka, Moore miała szansę odcisnąć swoje piętno na Mistrzostwach Anglii Szkół. Reprezentując region Londynu w biegu na 400 metrów, nie zakwalifikowała się do finału. To gorzkie rozczarowanie wciąż ją prześladuje. Moore zdaje sobie teraz sprawę, że brakowało jej mistrzowskiego lub zwycięskiego nastawienia, aby odnieść sukces.
- „Potwierdzając moją tożsamość, sport dostarczył również lekcji życia, które uwolniły mój potencjał przywódczy”.
- Strach przed porażką stłumił jej rozwój w innych obszarach. Chociaż przegrała ten ważny wyścig, doświadczenie to doprowadziło do znaczącego rozwoju osobistego. Moore nauczyła się, że skupienie się na procesie biegania zamiast na końcowym wyniku wyścigów pomogło jej złagodzić niepokój i poprawić wyniki. Dzięki odpowiedniemu nastawieniu odkryła, że przegrana stała się sprawdzianem odporności, a nie powodem do potępiania samej siebie.
- Odkryj nową definicję przywództwa w biznesie, która rzuca wyzwanie utartym założeniom.
- Oprócz oczywistych przeszkód związanych z rasizmem, Moore odkryła, że społeczeństwo wymaga od czarnoskórych trenerów wyższych standardów wydajności niż od białych. Tylko dziewięciu menedżerów w 50-letniej historii angielskiej Premier Soccer League było czarnoskórych. Ze względu na zakorzeniony rasizm w strukturach sportu, czarnoskórzy trenerzy nie mają takich samych szans na odniesienie sukcesu jak ich biali koledzy. A jeśli poniosą porażkę, rzadko otrzymują kolejną propozycję pracy. Dla kontrastu, pomimo niepowodzeń lub trudności, biali menedżerowie i trenerzy rutynowo przechodzą przez różne stanowiska w drodze na szczyt. Badanie przeprowadzone przez Arizona State University wykazało, że kolorowi trenerzy mają znacznie większe doświadczenie w grze niż biali trenerzy, a mimo to otrzymują mniej szans na drugą szansę.
- „Znalezienie wewnętrznej odwagi i odporności, aby nie być definiowanym przez nasze ograniczenia, jest tym, co tworzy nastawienie na sukces i dobre samopoczucie”.
- Świat polityki i edukacji często pokazuje, jak społeczeństwo zmusza czarnoskórych profesjonalistów do osiągania lepszych wyników w celu uzyskania akceptacji i przezwyciężenia uprzedzeń. Lola Young, jedna z niewielu czarnoskórych kobiet w brytyjskiej Izbie Lordów, odmówiła poddania się rasistowskim i seksistowskim stereotypom. Pośród potężnych, głównie białych ludzi, Young upewniła się, że przygotowała się dokładniej niż ktokolwiek inny. Czytała i ponownie czytała materiały, aby rozwinąć wiedzę specjalistyczną w celu zrozumienia i wyjaśnienia złożonych problemów. Tylko 1% profesorów w Anglii jest czarnoskórych. Kiedy emerytowany profesor Kevin Hylton, członek tego 1%, przebywa z ludźmi, którzy nie są świadomi jego wybitnej pozycji akademickiej, rzuca subtelne odniesienia, aby rozwiać wszelkie potencjalne nieuzasadnione osądy.
- Międzynarodowe legendy sportu, w tym Serena Williams, wykorzystały sportowy sukces do kierowania swoimi strategiami życiowymi.
- Moore przedstawia wpływ rasizmu instytucjonalnego w Wielkiej Brytanii, gdzie stopa bezrobocia wśród czarnoskórych jest dwukrotnie wyższa niż wśród białych. Policja zatrzymuje i przeszukuje czarnoskórych dziewięć razy częściej niż białych. Rodziny czarnoskórych są pięć razy częściej formalnie klasyfikowane jako bezdomne niż rodziny białych.
- „Obowiązkiem kierownictwa organizacji jest odblokowanie kodów dostępu do przywilejów i opracowanie interwencji strukturalnych, które przyniosą rezultaty przeciwdziałające rasizmowi”.
- Oczekiwanie, że czarnoskórzy ludzie rozkwitną we wrogim środowisku, które nie było dla nich przeznaczone, jest nierozsądne. Reforma wymaga rozebrania i przebudowania starych systemów i procedur. Niektórzy liderzy wyższego szczebla są gotowi wykonać ciężką pracę, która towarzyszy zmianom, ale płacą za to cenę w postaci sprzeciwu i opozycji kulturowej, co skutkuje napiętą atmosferą i powolną realizacją. Tworzenie bardziej zróżnicowanej siły roboczej jest jednym ze sposobów radzenia sobie z niesprawiedliwością rasową.
- Społeczność mniejszości w Wielkiej Brytanii ma niewiele widocznych czarnych wzorców do naśladowania. Badanie z 2019 r. wykazało, że osoby czarnoskóre zajmują tylko 1,5% z 3,7 miliona stanowisk kierowniczych w brytyjskich organizacjach sektora prywatnego i publicznego. Mniejszości potrzebują bohaterów, których mogą naśladować. Moore wspomina, jak w latach 80. oglądała jamajską gwiazdę lekkoatletyki Grace Jackson na londyńskim torze Crystal Palace i myślała, że pewnego dnia ona również może osiągnąć wielkość. Wybór Kamali Harris na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych inspiruje czarnoskóre dziewczęta do bardziej pozytywnego spojrzenia na siebie i swoją przyszłość.
- Zbudowanie swojej profesjonalnej widoczności oznacza, że inni rozpoznają i doceniają twoją pracę, gdy jesteś obecny i gdy cię nie ma. Aby osiągnąć wpływ i widoczność, należy pielęgnować istniejące relacje i kultywować nowe. Potrzebujesz ludzi po swojej stronie – doradców, współpracowników i sponsorów – którzy będą wspierać Twoją sprawę, gdy nie będzie Cię w pobliżu.
- „Widoczność polega na posiadaniu własnej historii i umiejętności wyrażania i demonstrowania swoich osiągnięć dla siebie i innych”.
- Sponsorzy powinni poświęcić czas na zrozumienie wyzwań stojących przed czarnoskórymi pracownikami. Ostatecznie jednak to ty jesteś odpowiedzialna za promowanie siebie i kształtowanie pozytywnego wizerunku. Poszukaj okazji poza biurem, aby zostać docenioną za swoje osiągnięcia i wysiłki – zwłaszcza jeśli jesteś czarnoskórą kobietą. Na przykład Moore zdobyła nagrodę w 2016 roku od brytyjskiej organizacji, która co roku świętuje osiągnięcia zawodowe kobiet kolorowych. Nigdy nie należy lekceważyć sposobu, w jaki indywidualna nagroda może inspirować i motywować innych.
- Moore wyjaśnia, jak poruszać się w kwestiach tożsamości i nierówności, aby osiągnąć sukces.
- Moore przeprowadziła krótką prezentację dla kilkuset 15-latków w londyńskiej szkole w centrum miasta. Starała się zainspirować uczniów, którzy wkraczali w kluczowy rok testów i przygotowań do przyszłości. Moore zwróciła się do młodego człowieka, który entuzjastycznie machał ręką. Zapytał: „Ile ma pani dzieci i czy jest pani mężatką?”. Moore wyjaśniła, że nie definiuje siebie jako kobiety na podstawie swojego stanu cywilnego lub macierzyństwa. Zawsze uważała się za zmotywowaną nonkonformistkę. Pytanie studenta, powszechnie zadawane kobietom, utrwala seksistowski stereotyp. Nawet gdy Moore powiedziała swoim przyjaciołom: „Mam ważną wiadomość”, zanim powiedziała im o umowie na książkę, typową beztroską reakcją było: „Jesteś w ciąży czy wychodzisz za mąż, Michelle? Najwyższy czas”.
- „Historie, które w dużej mierze opierają się na negatywnych etykietach społecznych, mogą stać się przekonaniami ograniczającymi życie”.
- Psycholog ze Stanford, Claude Steele, odkrył, że stereotypy szkodzą wydajności osób, do których są skierowane. Sama świadomość tego, w jaki sposób dominująca kultura postrzega daną grupę, może osłabić jej wydajność. Przedefiniowanie negatywnego postrzegania żyjącego w psychice jest kluczowym aspektem przejęcia odpowiedzialności za swoje życie. Kiedy jesteś pod wpływem stresu i wątpisz w swoje umiejętności, pomyśl o trudnych sytuacjach, z którymi sobie poradziłeś. Porozmawiaj z członkiem rodziny, przyjacielem lub mentorem, który może przypomnieć ci o twoich wcześniejszych osiągnięciach i potwierdzić twoje wcześniejsze sukcesy.
- Świadomi liderzy muszą rozwijać swoje receptory empatii, aby zrozumieć doświadczenia uciskanych grup.
- Wiele osób kolorowych waha się przed werbalizacją swoich doświadczeń z rasizmem, ponieważ może to zaszkodzić ich karierze i zagrozić przyszłemu zatrudnieniu. Rozwiązaniem tej pułapki jest przebudowa systemu, tak aby traktował wszystkich z szacunkiem i umożliwiał każdej zdolnej osobie wykorzystanie możliwości. Wymaga to wykwalifikowanych liderów i pracowników, którzy potrafią docenić różnice na poziomie indywidualnym, zespołowym i organizacyjnym. Społeczeństwo musi tworzyć przestrzenie, w których mniejszości mogą wyrażać siebie bez obawy przed odwetem. Liderzy powinni zwracać uwagę na wypowiedzi czarnoskórych pracowników, a nie automatycznie odrzucać ich obawy.
- „Jeśli na to pozwolisz, opresja może pozbawić cię godności… Wykorzystałem własną zdolność do samostanowienia, aby uczynić tę opresję bezsilną w kontrolowaniu moich możliwości”. „
- Duże instytucje muszą zobowiązać się do przyjęcia antyrasistowskich wyników. Jedną z głównych kwestii lub liderów jest przekonanie, że trudniej jest wdrożyć antyrasizm w porównaniu z innymi celami biznesowymi, ponieważ wysiłek koncentruje się na zmianie postaw ludzi. Problem polega na tym, że zmiana nastawienia wymaga czasu, co może spowolnić postęp i utrudnić podjęcie bardzo potrzebnych działań. Skupienie się na tworzeniu antyrasistowskich wyników i zmianie zachowań musi być na pierwszym miejscu. Choć nie jest to czysty i uporządkowany proces, zmiana postaw może wymagać nadrobienia zaległości. Dobrym początkiem dla firm byłoby potraktowanie kwestii rasizmu instytucjonalnego w taki sam sposób, w jaki traktują inne inicjatywy obejmujące całą firmę. Pomogłoby im to wyjść poza tradycyjne inicjatywy na rzecz różnorodności i integracji, które okazały się nieskuteczne w zwalczaniu rasizmu. Na przykład firma instalująca nowy system komputerowy sprowadziłaby konsultantów, przydzieliła fundusze, opracowała strategię i przeszkoliła pracowników. Podobnie, gdyby firma wykorzystała odpowiednie zasoby do walki z rasizmem, osiągnęłaby prawdziwy postęp.
- Teraz, gdy uderzasz w szklane sufity ucisku, niechęci, nieufności i zazdrości, możesz nie mieć innego wyboru, jak tylko iść dalej. Kiedy ludzie z czarnych i zmarginalizowanych społeczności uderzają w te sufity, są zmuszeni do sytuacji, w których muszą na nowo zdefiniować sukces. Jeśli często odczuwasz „ucisk, niechęć i nieufność” w swoim biurze, rozważ zmianę kursu. Bardzo ważne jest, aby celowo i świadomie korygować ograniczające przekonania i nauczyć się rozpoznawać uciążliwe bariery, jednocześnie realistycznie podchodząc do swojej ścieżki kariery. Moore twierdzi, że każdy, kto pochodzi z marginalizowanej społeczności, może przejść od zwykłego przetrwania do prosperowania w miejscu pracy.
- „Jest moc w zrozumieniu siebie w ramach z natury dyskryminujących systemów… ale jest więcej mocy w tym, jak wyobrażasz sobie siebie poza tymi systemami w nadziei na lepszą przyszłość”.
- Być może nadszedł czas, aby znaleźć nową pracę, zostać freelancerem, rozpocząć własną działalność gospodarczą lub nawiązać kontakt z mentorem lub sponsorem. Aby osobno rozważyć swoje wyobrażenia o sukcesie w życiu osobistym i zawodowym, wycisz swój umysł poprzez ćwiczenia, medytację lub modlitwę, abyś mógł spokojnie przemyśleć sprawy, rozważyć alternatywy i znaleźć jasność.
- Samoświadomość jest niezbędna i kluczowa dla stanięcia w prawdzie i osiągnięcia pełnego potencjału.
- Moore był jedyną czarnoskórą osobą na spotkaniu dyrektorów korporacyjnych konsultujących się z firmą medialną w sprawie poprawy rekrutacji mniejszości i różnorodności. Spotkanie przebiegało rutynowo, dopóki Kevin, kolega z pracy, nie wypowiedział rasistowskiego komentarza. Moore spojrzał na niego i spokojnie powiedział: „Możesz to powtórzyć? Nie do końca zrozumiałem, co powiedziałeś”.
- „Nie zgrywaj się na mnie, Michelle” – powiedział defensywnie. Ale Moore, już na nogach, spojrzała mu w oczy, zebrała swoje materiały i wyszła.
- „Byłam zmęczona tym wszystkim: chodzeniem po linie, graniem w grę, nawet gdy starałam się stać w zgodzie z moimi wartościami”.
- Incydent ten był kluczowy dla Moore. Mogła milczeć lub zgłosić mężczyznę do działu kadr i zaryzykować potencjalną reakcję. Wiedząc, że nic się nie zmieni, jeśli będzie milczeć, Moore udała się do działu kadr, uruchamiając długi, przeciągający się proces rozwiązywania sporu. Choć doświadczenie to wstrząsnęło nią emocjonalnie, Moore nie chciała, by inne osoby należące do mniejszości czuły się bezsilne lub pomniejszane w kontaktach z firmą. Stworzyła nowe wytyczne firmy dotyczące rekrutacji różnorodności.
- Wiele firm ma formalne procedury dotyczące rasizmu, ale nie zawsze postępują one zgodnie z nimi, gdy pojawiają się problemy. Moore odkrywa, że nawet biali ludzie, którzy identyfikują się jako tolerancyjni i otwarci, albo nie rozumieją, albo nie mogą zrozumieć doświadczeń Czarnych. Zachęca ich, by wierzyli czarnoskórym kolegom, którzy wskazują na uprzedzenia lub postawy. Moore ujawnia, jak niebezpieczne jest dla Czarnych nazywanie rasizmu i wiedza, jak reagować na rasistowskie incydenty. Często muszą zadawać sobie pytanie, czy oferowanie odpowiedzi jest warte narażania relacji i ryzykowania negatywnego wpływu na karierę i samopoczucie psychiczne. Muszą zdecydować, czy zajęcie stanowiska jest zgodne z ich osobistą strategią dotyczącą ich życia i kariery.
- „Branie odpowiedzialności za swoje życie polega na tym, w jaki sposób wykorzystujesz swoją moc w trudnych chwilach, jednocześnie wykorzystując swoją siłę i wrażliwość”.
- Każdy potrzebuje odporności, aby radzić sobie z przeciwnościami losu. Kiedy Moore wygłasza przemówienia, zachęca słuchaczy do odnalezienia swojej wewnętrznej mocy poprzez zobowiązanie się do budowania fundamentu odporności i sięgania po wdzięczność nawet w czasach rozpaczy. Uważa, że odporność jest szczególnie cennym narzędziem osobistym dla osób z mniejszości. Pomaga zapewnić im długowieczność i promuje sukces zawodowy i rozwój.
O Autorce
- Wielokrotnie nagradzana trenerka przywództwa, autorka, międzynarodowa mówczyni i edukatorka, Michelle Moore wygłaszała przemówienia i przewodniczyła wydarzeniom w Organizacji Narodów Zjednoczonych i brytyjskiej Izbie Lordów.