13 ról, które wywierają prawdziwy wpływ

Scott Jeffrey Miller

HarperCollins Leadership, 2023 r.

Czy chcesz ulepszyć swoją grę mentorską? W tym przemyślanym tekście trener przywództwa Scott Miller opiera się na swoim rozległym doświadczeniu i spostrzeżeniach, aby wytyczyć kompleksową ścieżkę do zostania mentorem, który naprawdę wspiera rozwój. Prowadzi cię przez 13 różnych „ról”, które możesz wcielić, aby wspierać podróż podopiecznego, jednocześnie zwiększając własne zrozumienie i empatię. Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym mentorem, czy dopiero wkraczasz na tę pozycję, bezcenne porady zawarte w tym przewodniku pomogą ci uniknąć typowych pułapek i wspierać głębokie, satysfakcjonujące relacje mentorskie.

Opracowanie zostało przetłumaczone maszynowo (przepraszamy za błędy) jako materiał na nasze szkolenia integracyjne.

Korzyści

• Mentorzy muszą być elastyczni w podejściu do swoich podopiecznych.
• Zacznij od ról „Ujawniacza” i „Pochłaniacza”, aby stworzyć pełne zaufania podstawy mentoringu.
• Użyj roli „Wyznaczającego granice”, aby ustalić parametry relacji ze swoimi podopiecznymi.
• Użyj roli „Pytającego”, aby zachęcić swoich podopiecznych do szczerego spojrzenia na siebie.
• Gdy już zdobędziesz zaufanie swoich podopiecznych, zachęć ich do rozwoju poprzez rolę „Challengera” i „Walidatora”.
• Zatrudnij role „Nawigatora” i „Flagera”, aby poprowadzić swoich podopiecznych z dala od pułapek i w kierunku sukcesu.
• Wykorzystaj role „Wizjonera”, „Aktywatora” i „Destylatora”, aby zainspirować swoich podopiecznych do dalszego działania.
• Użyj ról „Łącznika” i „Bliżej”, aby wysłać swoich podopiecznych w świat.

Podsumowanie

• Mentorzy muszą być elastyczni w podejściu do swoich podopiecznych.
• Mentorzy odgrywają kluczową rolę w życiu swoich podopiecznych. Relacje mentor-podopieczny mogą być niezwykle satysfakcjonujące dla wszystkich zaangażowanych, ale mogą też okazać się wyzwaniem. Niektórzy podopieczni mogą być niedostatecznie przygotowani. Niektórzy mogą być zbyt wymagający. Z biegiem lat spotkasz się z różnymi typami osobowości podopiecznych i będziesz pracować z nimi na różnych etapach ich rozwoju zawodowego. Kluczem do udanego mentoringu jest zatem umiejętność wcielania się w różne role przywódcze w zależności od potrzeb podopiecznego.

• „Twój potencjał pozytywnego wpływania na podopiecznego jest nieobliczalny”.
• Dostosowanie swojego stylu do potrzeb podopiecznego może być trudne, ale znajomość celów różnych ról może pomóc. Istnieje 13 możliwych ról, przez które możesz przechodzić ze swoim podopiecznym, choć możesz nie wcielać ich wszystkich w każdej relacji. Role te nie powinny być wymuszone. Możesz skłaniać się ku niektórym rolom bardziej niż innym; to jest w porządku. Rozumiejąc role, w które możesz się wcielić, będziesz mieć więcej narzędzi, aby pomóc swojemu podopiecznemu.

• Zacznij od ról „Ujawniacza” i „Pochłaniacza”, aby stworzyć pełne zaufania podstawy mentoringu.
• Jak w przypadku każdej relacji, relacja mentorska zaczyna się od poznania drugiej osoby. W rolach Odkrywcy i Pochłaniacza działasz podobnie do archeologa, delikatnie usuwając figuratywny brud i gruz, aby odsłonić pragnienia, zdolności, obawy i aspiracje swojego podopiecznego. Revealer z czułością wydobywa na światło dzienne te ukryte aspekty – mocne i słabe strony, obawy, nadzieje, okoliczności i uczucia kryjące się pod zewnętrzną powłoką podopiecznego. Absorber przyjmuje informacje, uważnie słuchając, aby w pełni zrozumieć unikalne cechy podopiecznego.

• „W wielu aspektach jako mentor prowadzisz wykopaliska”.
• Aby wcielić się w rolę Revealera lub Absorbera, musisz zrozumieć trzy koncepcje. Po pierwsze, należy być wrażliwym na wyjątkowe okoliczności i perspektywy swoich podopiecznych, zawsze zachowując ostrożność, aby nie wyciągać przedwczesnych wniosków i szanować istniejącą dynamikę i środowisko, w którym żyją. Po drugie, bądź cierpliwy i miej otwarty umysł, opierając się chęci powiedzenia im, co zrobiłbyś na ich metaforycznym miejscu. Możesz na przykład podzielić się doświadczeniami, które mogą odnosić się do tego, przez co przechodzą twoi podopieczni. Po trzecie, skup się na tworzeniu bezpiecznego środowiska dla swoich podopiecznych, aby mogli być wrażliwi. Pozostań dociekliwy i delikatny w swoim podejściu, aby budować autentyczne zaufanie.

• Użyj roli „wyznaczającego granice”, aby ustalić parametry relacji ze swoimi podopiecznymi.
• Boundary Setter ustala granice partnerstwa mentorskiego na wczesnym etapie, aby zapewnić, że proces mentoringu jest produktywny i bezpieczny. Korzystanie z roli wyznacznika granic pomaga obu osobom zrozumieć ich role w relacji i ustalić jasne oczekiwania, zapobiegając w ten sposób przyszłym problemom i zapewniając płynną relację mentorską.

• Poniższe praktyki mogą pomóc w utrzymaniu ustalonych granic:

• Określ, jak często będziesz spotykać się ze swoim podopiecznym i zdecyduj, jak długo te spotkania będą trwać.
• Śledź i ustalaj agendę każdego spotkania.
• Poinformuj swojego podopiecznego, w jakim stopniu będziesz nim kierować.
• Gdy zauważysz, że interakcja zbacza z tematu, zarządzaj przerwę.
• Trzymaj się ustalonego harmonogramu i granic.
• Wdrażaj konsekwencje za naruszenie granic, a w razie potrzeby zakończ relację.
• Używaj ról „Pytającego”, „Wyzywającego” i „Walidatora”, aby umożliwić swoim podopiecznym uczciwe spojrzenie na siebie.
• Gdy już położysz fundamenty mentoringu, zacznij docierać do źródła tego, czego chce twój podopieczny. Rola Pytającego w mentoringu jest podobna do roli obrońcy: Wykorzystaj empatię i zrozumienie, aby pomóc swoim podopiecznym, zamiast sprawiać, by czuli się oskarżeni lub prześladowani. Rola ta polega na zadawaniu wnikliwych pytań we właściwym czasie i w sposób wspierający, aby skutecznie identyfikować i rozwiązywać problemy.

• „Osoba zadająca pytania jest tak skuteczna, jak duże jest jej zaufanie do podopiecznego”.
• Unikaj proszenia swoich podopiecznych o rozwiązywanie problemów. Zamiast tego skup się na zadawaniu pytań, które dotrą do źródła wyzwań i dylematów twoich podopiecznych. Ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać to, co jest dla nich „właściwe”. Zacznij od szerszych pytań, takich jak „Czy możesz opowiedzieć mi o swojej życiowej podróży?” lub „Jak definiujesz sukces?”, aby poznać rozumowanie swojego podopiecznego. Na późniejszym etapie zanurz się w bardziej dogłębne pytania, takie jak: „Widzę, że bardzo skupiasz się na innych; dlaczego tak jest?”. Te bardziej dogłębne pytania pomogą twoim podopiecznym zrozumieć ich wzorce i nawyki. Pamiętaj, że rola pytającego polega na budowaniu zaufania i bezpiecznego środowiska dla swoich podopiecznych, aby czuli, że mogą odpowiadać szczerze i bez osądzania.

• Gdy już zdobędziesz zaufanie swoich podopiecznych, zachęć ich do rozwoju poprzez rolę „Challengera” i „Walidatora”.
• „Challenger” umiejętnie zachęca podopiecznych do radzenia sobie z potencjalnymi przeszkodami w rozwoju, takimi jak uprzedzenia lub szkodliwe nawyki. Zastosowanie roli Challengera pomaga podopiecznym odróżnić emocje od rzeczywistości, ujawnia wszelkie uprzedzenia lub błędne założenia i pomaga uniknąć polegania na tym, co wcześniej działało dla mentora. Rola ta pomaga również w pielęgnowaniu zdolności podopiecznych do analizowania i kwestionowania ich z góry przyjętych założeń przed podjęciem decyzji.

• Użyj rozeznania, aby wiedzieć, kiedy rzucić wyzwanie swojemu podopiecznemu. Na przykład, jeśli twój podopieczny nie przyjmie oferty pracy z powodu przekonania, że brakuje mu niezbędnych kwalifikacji, ale widzisz, że jest to fałszywe przekonanie, zakwestionuj to przekonanie. Zapytaj, dlaczego twój podopieczny nie czuje się wykwalifikowany. Unikaj jednak zbytniego nacisku i ignorowania uzasadnionych obaw lub problemów.

• Zawsze upewnij się, że popychasz swoich podopiecznych w kierunku ich celów, a nie swoich. W tym miejscu przydaje się rola walidatora. Działając jako walidator, możesz potwierdzić rzeczywistość swoich podopiecznych, sprawiając, że poczują się widziani, wysłuchani i zrozumiani. Potwierdzanie obaw, zmartwień i emocji swoich podopiecznych pomaga budować ich pewność siebie, aby wyjść poza strefę komfortu i rzucić sobie wyzwanie.

• Zatrudnij role „Nawigatora” i „Flaggera”, aby poprowadzić swoich podopiecznych z dala od pułapek i w kierunku sukcesu.
• Część bycia mentorem polega na ostrożnym kierowaniu podopiecznych z dala od popełniania szkodliwych błędów i kierowaniu ich na ścieżkę sukcesu. Jako Nawigator, wykorzystaj swoją wiedzę, aby pomóc swoim podopiecznym zaplanować przyszłe kroki. Zawsze bądź nieco z przodu, wykorzystując własne doświadczenia lub to, czego nauczyłeś się od innych, aby wskazywać drogę. Pomóż swoim podopiecznym zidentyfikować odpowiednie szanse, jakie mogą ich kosztować pewne wybory, najlepsze sposoby działania i zasady, których należy przestrzegać, gdy idą naprzód.

• Rola ta pomaga połączyć decyzje podopiecznych z ich podstawowymi wartościami, ale także pomaga w podkreślaniu skutecznych strategii, ochronie przed niezamierzonymi błędami oraz utrzymaniu skoncentrowanego i stałego postępu. W tym miejscu mentor może wykorzystać swoją mądrość „byłem tam, zrobiłem to” jako przewodnika.

• Nawigatorzy powinni dążyć do stawienia czoła wyzwaniom swoich podopiecznych. Gabe Dannenbring, nauczyciel gimnazjalny i popularna postać TikTok, zauważa, że ucząc przedmiotu spoza jego głównego obszaru specjalizacji, stara się być „jeden dzień przed” swoimi uczniami, co oznacza, że musi wiedzieć wystarczająco dużo, aby skutecznie nimi kierować. Ta zasada „jednego dnia do przodu” ma również zastosowanie w relacjach mentorskich: Powinieneś starać się zrozumieć prawdopodobne wyzwania i możliwości, które mogą pojawić się w podróży twoich podopiecznych, nawet jeśli nie doświadczyłeś tych samych rzeczy osobiście. Musisz być elastyczny, kompetentny i zaangażowany w ciągłe uczenie się, aby dobrze prowadzić swoich podopiecznych w różnych sytuacjach i pomagać im w osiąganiu celów.

• „Interwencja na tym poziomie wymaga odwagi”.
• Działając w roli Flaggera, również pomagasz swoim podopiecznym wejść na właściwą ścieżkę, ale w inny sposób niż Nawigator. Flagger działa jak system ostrzegawczy, informując swoich podopiecznych, gdy są w niebezpieczeństwie. Rola ta polega na prowadzeniu swoich podopiecznych z dala od potencjalnie szkodliwych lub niebezpiecznych decyzji i zachęcaniu ich do przyjęcia ostrożniejszego podejścia, pozwalając na niezbędne korekty w oparciu o twoje rady. Rola ta pogłębia zaufanie w relacjach mentorskich, pomaga zapobiegać nieszczęśliwym wypadkom i utrzymuje granice ustalone wcześniej w procesie mentoringu.

• W przeciwieństwie do roli Nawigatora, która koncentruje się na przyszłości, Flagger musi pozostać obecny i świadomy bieżących działań podopiecznych. Musisz pozostać zaangażowany i przygotowany do oferowania wskazówek, mądrości i odwagi, nawet jeśli wydaje się, że ktoś inny powinien wkroczyć i poprowadzić swojego podopiecznego. Flaggerzy muszą ostrożnie dobierać słowa i wyrażać swoje intencje, aby pomóc swoim podopiecznym, zanim podniosą przysłowiowe „czerwone flagi”. Na przykład pytanie: „Czy to najzdrowszy wybór, jakiego można teraz dokonać?” może pomóc podopiecznemu uświadomić sobie, co jest dla niego najlepsze.

• Wykorzystaj role „Wizjonera”, „Aktywatora” i „Destylatora”, aby zainspirować swoich podopiecznych do dalszego działania.
• Jako mentor musisz być w stanie zainspirować swoich podopiecznych do dążenia do tego, czego chcą, nawet jeśli nie widzą jasnej ścieżki do osiągnięcia tego. Rola wizjonera zachęca podopiecznych do podejmowania większych wyzwań i widzenia lepszej przyszłości dla siebie, zapewniając jednocześnie, że wyznaczone cele są realistyczne i zgodne z ich wartościami i umiejętnościami. Wspieraj rozwój, pomagając swoim podopiecznym wizualizować przyszłość, w której są bardziej wykwalifikowani i odnoszą sukcesy, nie odbiegając od tego, co jest osiągalne w oparciu o ich obecne umiejętności i aspiracje.

• Bycie mentorem wizjonerem oznacza zachęcanie swoich podopiecznych do wielkich marzeń i wyobrażania sobie, że osiągają więcej, niż początkowo uważali za możliwe. Pamiętaj, że ta rola nie polega na próbie stania się legendarną postacią, ale na inspirowaniu swoich podopiecznych w realistyczny i pomocny sposób. Pomóż swoim podopiecznym dążyć do wyższych celów w ramach ich obecnych ścieżek, zamiast nieustannie szukać nowych. Popychaj ich do rozwoju w sposób, który jest zarówno pielęgnujący, jak i wzmacniający. Na przykład, jeśli twój podopieczny chce być lepszy w wystąpieniach publicznych, nie stawiaj go przed 2000-osobową publicznością przy pierwszej próbie. Możesz myśleć, że może to zrobić, ale szok może go powstrzymać.

• „Pomóż swojemu podopiecznemu dostrzec zgodność między tym, jak myśli, co mówi, jak się zachowuje, a wynikami, które za tym idą”.
• Aktywator i Destylator dokładnie wiedzą, kiedy dać swojemu podopiecznemu zastrzyk zachęty, aby pomóc mu sięgnąć wyżej i pójść dalej. Używają właściwych słów we właściwym czasie, aby podsycić motywację swoich podopiecznych i pomóc im wyznaczać coraz śmielsze cele. Zasadnicza różnica polega na tym, że Destylator pomaga podopiecznemu zdecydować, co należy zrobić poprzez wzajemną burzę mózgów, podczas gdy Aktywator mówi podopiecznemu, jakie kroki należy podjąć w następnej kolejności.

• Naucz się identyfikować odpowiednie momenty, aby zachęcić swojego podopiecznego, uważając, aby nie podsycać każdego pomysłu bezkrytycznie, ponieważ może to prowadzić do utraty koncentracji. Czas jest wszystkim; czasami twój podopieczny potrzebuje tylko pomocy w wyborze, a innym razem musisz wkroczyć i wskazać drogę. Mentorzy powinni być szczególnie uważni, gdy mają do czynienia z podopiecznymi, którzy są zewnętrznymi procesorami: osobami, które wyrażają wszystkie swoje myśli, aby lepiej je zrozumieć. Zamiast zachęcać do każdego pomysłu, który wyraża zewnętrzny procesor, zachęcaj do tych, które wydają się najbardziej ekscytować i energetyzować twojego podopiecznego.

• Użyj ról „Łącznika” i „Bliższego”, aby wysłać swoich podopiecznych w świat.
• Kiedy czujesz, że dotarłeś do końca relacji mentorskiej i nadszedł czas, aby przejść dalej, istnieją dwie role, których możesz użyć, aby pomóc swojemu podopiecznemu w kolejnych krokach. Po pierwsze, rola łącznika wykorzystuje twoje kontakty, aby przyspieszyć dostęp podopiecznego do nowych stanowisk lub możliwości, wspierając wzajemnie korzystną sytuację dla podopiecznego i potencjalnych nowych mentorów, pracodawców lub klientów. Ważne jest, aby podopieczni zdawali sobie sprawę z uprzywilejowanej pozycji, w jakiej się znajdują, szanując i doceniając swoją sieć kontaktów, jednocześnie maksymalnie wykorzystując nadarzające się okazje.

• Korzystaj z roli łącznika tylko wtedy, gdy uważasz, że Twoi podopieczni są gotowi na możliwości, które możesz im zapewnić, a ich umiejętności są dla nich odpowiednie. Pamiętaj, że całą swoją karierę poświęciłeś na budowanie sieci kontaktów w oparciu o swoją reputację. Nie niszcz tej reputacji, wspierając nieprzygotowanego lub niewdzięcznego podopiecznego. Jako łącznik możesz zapewnić swoim podopiecznym solidne podstawy na ich drodze do sukcesu.

• „Bliżej to ostatnia rola mentora…”
• Wreszcie, gdy twoi podopieczni nauczą się wszystkiego, czego możesz ich nauczyć, przyjmij rolę Closera. Jest to uroczysta pozycja, w której możesz pogratulować swoim podopiecznym wszystkich postępów pod twoją opieką. Zaoferuj swoim podopiecznym czas na zastanowienie się nad ich osiągnięciami, świętowanie ich zwycięstw i ustalenie nowych zobowiązań na przyszłość. W końcu twoi podopieczni powinni odejść, czując się gotowi do samodzielnego pokonywania kolejnych wyzwań.

O autorze

• Scott Jeffrey Miller jest autorem wielu bestsellerów, gospodarzem radia i podcastów, trenerem, felietonistą i globalnym mówcą. Obecnie pracuje jako starszy doradca FranklinCovey ds. przywództwa.